Κύκλοι συνεχώς ανοίγουν και κλείνουν.
Ένας κύκλος είναι και η ζωή!
Κι αν καλοσκεφτείς τη ζωή σου, θα διαπιστώσεις, πως τελικά, όλα ήταν, είναι και θα είναι κύκλος!
Ο κύκλος της ζωής, που ξεκινά, με εσένα πρωταγωνιστή, από δύο κύκλους που ενώθηκαν, ερωτεύτηκαν, αγαπήθηκαν και έγινες το δημιούργημά τους!
Ο κύκλος που άνοιξες εσύ με το πρώτο σου κλάμα!
Με την πρώτη σου μέρα στο σχολείο!
Με το άλφα και το όμικρον που προσπαθούσες να σχεδιάσεις στη πρώτην δημοτικού!
Με τα χέρια, ο κύκλος “γύρω, γύρω όλοι”… όπου εσύ και οι φίλοι σου πιανόσασταν χέρι – χέρι τραγουδώντας το τραγούδι!
Με τα βότσαλα που πετούσες μικρός στην ήρεμη θάλασσα αναπτύσσοντας κύματα σε ομόκεντρους κύκλους!
Με το πρώτο σου καρδιοχτύπι, ένας κύκλος που ανοίχτηκε χωρίς να τον επιδιώξεις… και όπου άρχισες να σκέφτεσαι για δυο, να ζεις για δυο, να υπάρχεις για έναν!
Έπειτα, με τον πρώτο σου χωρισμό, που έκλεισες κύκλους γιατί η ανάγκη να υπάρχεις για σένα ήταν μεγαλύτερη!
Με τα χέρια σφιχτοδεμένα σε ένα κύκλο φιλίας που ενώθηκες με ανθρώπους για μια ζωή!
Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι οι κύκλοι ζωής, που κλείνουν βεβιασμένα, ξαφνικά και αναπάντεχα. Κύκλοι που δεν μπορεί κανείς να τους αντικαταστήσει και δεν μπορεί κανείς να πάρει κάποιος άλλος τη θέση τους! Σε αυτούς τους κύκλους, χάνονται αγαπημένα μας πρόσωπα και νιώθεις πως αυτόματα ανοίγει ο κύκλος στον οποίο ενηλικιώνεσαι! Πονάς βουβά για το υπόλοιπο της ζωής σου και ματώνεις λες και μια αόρατη καρφίτσα σε τρυπά! Άνθρωποι που σφραγίζουν τη ζωή μας και αποτελούν μέρος του μεγαλύτερού μας κύκλου συνήθως είναι λίγοι, γιατί το κλείσιμο του κύκλου τους νιώθουμε να μας μηδενίζει!
Κύκλος είναι ο ήλιος και το γεμάτο φεγγάρι!
Το ρολόι που κάνει κύκλους χαϊδεύοντας τις ώρες, προσπερνώντας τη ζωή μας. Το ρολόι που θα συνεχίσει να γεννά νέους κύκλους τον έναν μετά τον άλλον και πολλές φορές ο ένας θα τρυπώνει αλλάζοντας τροχιά στον άλλον και θα γεννά ζωές και όνειρα με ή χωρίς εμάς!
Κύκλος είναι όλα όσα αρχίζουν, ζουν και τελειώνουν!
Κύκλοι ζωής, μεγάλοι, μικροί, δύσκολοι ή όχι, ψυχές και σώματα που μπλέκονται κι ενώνονται μυστηριακά σε ένα αέναο σύμπαν.
Λένε, πως η ζωή μας το μόνο που κάνει είναι κύκλους. Πως κάθε φορά που τελειώνει κάτι, εμείς θα πρέπει να έχουμε γελάσει πολύ, να έχουμε κλάψει πολύ, να έχουμε ερωτευτεί και προδοθεί. Όταν ο κύκλος κλείσει, εμείς πρέπει να έχουμε κάνει όσα θέλαμε να κάνουμε, σε μια ζωή που όλα είναι δρόμος και όλα είναι κύκλος… Εκεί το τέλος του, θα σηματοδοτήσει την αρχή σε κάτι άλλο, κάτι νέο, καινούργιο και φρέσκο!
Αν είναι αλήθεια αυτό, τότε δεν υπάρχει χρόνος για δάκρυα…
Σημείωση: Σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι η κεντρική εικόνα και ο τίτλος του “ημερολογίου” είναι εμπνευσμένα από το γνωστό πίνακα του Ρώσου ζωγράφου, Βασίλι Καντίνσκι, που δημιούργησε το «Κύκλοι μέσα σε έναν κύκλο» το 1923.
Ο Καντίνσκι υποστήριζε ότι: ᾽᾽Στην τέχνη δεν υπάρχει πρέπει διότι η Τέχνη είναι ελεύθερη. Ο καλλιτέχνης όμως πρέπει να δημιουργεί, όχι μόνον ό,τι βλέπει αλλά κι ό,τι διαθέτει στην ψυχή του. Όσο πιο ξέφρενος γίνεται ο κόσμος, τόσο πιο αφηρημένη θα γίνεται η ζωγραφική᾽᾽.
Στη δική μου απλή και γήινη ερμηνεία του πίνακα, όλο αυτό το μπλέξιμο των κύκλων, μπορεί να αναδεικνύει πως κάθε μεγάλο συμβάν, εμπειρία ή χρονική περίοδος της ζωής μας έρχεται πακέτο με άλλα μικρότερα, όχι τόσης αξίας, σημασίας, ή και έκτασης!
Ότι πρέπει με σοφία να διαχειριζόμαστε το μπλέξιμο αυτό, δίνοντάς του συχνά τη διάσταση της σφαίρας. Μια σφαιρικότητα με δυνατότητα της περιστροφής, της συνολικής εποπτείας, απαλλαγμένη από παρωπίδες, έτσι να μπορούμε να βλέπουμε τα ζητήματα σφαιρικά!
Έπειτα, με “open mind” διάθεση, να εντοπίζουμε εγκαίρως το πότε μια κατάσταση φτάνει στην ολοκλήρωσή της και με απλές και συνοπτικές διαδικασίες να λέμε πως “έκανε τον κύκλο της”!
Τέλος, όταν ο κύκλος είναι ανούσιος, χωρίς σκοπό και κακώς επαναλαμβανόμενος, να λέμε πως είναι “φαύλος”!
Θέλει κότσια και αντοχές για να τα διαχειριστούμε όλα μαζί.
Τι λες; Έχουμε;
